Medycyna, jaką obecnie znamy, opiera się głównie na farmakologii i substancjach pozyskiwanych w laboratoriach, jednak nieocenione i wciąż chętnie stosowane są leki naturalne. Należą do nich niektóre pokarmy i substancje pozyskiwane z roślin. Odpowiednio dobrane i przygotowane mają dobroczynny wpływ na organizm i pomagając zwalczać choroby. Jednym z takich środków znanym chyba wszystkim jest miód.

Miód na przestrzeni wieków

O dobroczynnym działaniu miodu wiedziano już w starożytności, a może wcześniej. Zachowane na piśmie zalecenia jego spożywania znajdują się między innymi w pismach sumeryjskich datowanych na 4000 lat. Znany wszystkim Hipokrates żyjący ok.460 p.n.e. stosował miód do przyrządzania wywarów z ziół. Kilkaset recept na jego leki z wykorzystaniem miodu zachowało się do dzisiaj. W Polsce miód od dawna zajmuje ważne miejsce w ludowej medycynie, a obecnie badania nad nim i jego właściwościami prowadzi Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu.

Jeden produkt – wiele zastosowań

Miód jest produktem, który może być wykorzystywany pomocniczo przy leczeniu schorzeń wielu układów. Działa wspomagająco na pracę serca poprzez wzmacnianie siły jego skurczu. Rozszerza naczynia wieńcowe i pomaga w obniżaniu ciśnienie krwi. W przypadku braku przeciwwskazań można stosować go przy nerwicach serca, chorobie wieńcowej i nadciśnieniu.
Układ oddechowy jest często atakowany przez różnego rodzaju choroby, dolegliwości z jego strony dokuczają też przy przeziębieniu. Miód ze swoim działaniem przeciwbakteryjnym, przeciwwirusowym i przeciwzapalny, jest polecany do stosowania w leczeniu i profilaktyce stanów chorobowych układu oddechowego takich jak przeziębienia, kaszel, zapalenia zatok. 

Po miód warto sięgnąć, gdy dokuczają nam problemy ze strony układu pokarmowego- działa on odtruwająco poprzez poprawę funkcji wątroby. Osoby nadużywające używek, jak kawa, alkohol, tytoń czy herbata powinny na stałe włączyć miód do swojej diety. Miód zawiera cholinę, która działa żółciopędnie. Mechanizm ten jest szczególnie ważny w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżycie żołądka, zapaleniu jelit i woreczka żółciowego, przedłużających się biegunkach i zaparciach.
W przeciwieństwie do cukru stołowego, złożonego głównie z sacharozy (wymagającej trawienia i rozbicia na glukozę i fruktozę), miód w ponad 80% składa się z glukozy i fruktozy. Te dwie formy cukru mogą być wchłaniane do krwi bezpośrednio, bez konieczności trawienia. Ponadto występują w nim pierwiastki takie jak wapń, magnez, żelazo, mangan oraz fosfor- wszystkie niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Mimo dużej zawartości cukru miód nie wpływa negatywnie na stan uzębienia dzięki swoim właściwościom antybiotycznym. Badania udowodniły, że spożywanie miodu ogranicza występowanie próchniczorodnej bakterii Streptococcus mutans nawet o 50%.

Wszystko z umiarem

Na miód powinni uważać alergicy- w rzadkich przypadkach może być alergenem, gdyż zawiera w sobie pyłki roślin. Ponadto jego spożywanie może nie być wskazane przy stosowaniu niektórych leków. Przed rozpoczęciem kuracji tym produktem należny skonsultować wprowadzenie go do diety z lekarzem. Jest równie wysokokaloryczny, a więc jego spożywanie przez osoby z nadwagą musi być kontrolowane.
Już niewielkie ilości miodu w diecie mogą przynieść dobre skutki. Warto zacząć od zastosowania go jako zamiennika do słodzenia napojów. Polecane przez dietetyków jest również woda z cytryną i miodem, pita na czczo każdego dnia. Taka mieszanka nie tylko nawodni organizm i pobudzi go do działania, ale też dostarczy cennych witamin i mikroelementów.