Rozwój dziecka zależy od wielu czynników. Niektóre maluchy są bardziej śmiałe, inne zaś lękliwe. Większość różnic pomiędzy zachowaniem dzieci wyrównuje się wraz z dołączeniem do grupy przedszkolnej lub wczesnoszkolnej. Jednak pewne zachowania nie ulegają zmianom lecz pogłębiają się. Wielu rodziców zastanawia się, jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka, aby miało ono szansę na harmonijny rozwój.

Zaburzenia sensoryki

Wybiórczość spożywanych produktów, nadwrażliwość na hałas lub poszukiwanie doznań słuchowych mogą być oznaką, że zaburzenia SI dotyczą naszego malucha. W samodzielnym stawianiu diagnozy należy być jednak ostrożnym. Małe dziecko może nie lubić głośnych dźwięków lub być wystraszone rwetesem w sali pełnej rówieśników. Nie musi to oznaczać zaburzeń związanych z sensoryką.
Jeśli zachowania pogłębiają się i stają się powodem do niepokoju, powinniśmy zasięgnąć opinii specjalisty. Terapeuta wie, jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka. W tym celu dysponuje testami. U małych dzieci takie testy mogą być niemiarodajne, dlatego na pierwszym spotkaniu dokonuje się badania na zasadzie obserwacji.
Kilkanaście lat temu zaburzenia SI były mało znaną dziedziną. Maluchom o ścisłych preferencjach żywieniowych doczepiano etykietę niejadka, a dzieciom płaczliwym i strachliwym, tchórza. Takie podejście odchodzi do lamusa, ponieważ coraz więcej rodziców, ma świadomość tego jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej i gdzie szukać pomocy.
Inne zachowania charakterystyczne dla zaburzeń to: wąchanie różnych rzeczy, smakowanie niejadalnych produktów lub przedmiotów, owijanie się ciasno kołdrą czy silne popychanie rówieśników.

Wizyta u terapeuty

Kiedy nie jesteśmy w stanie samodzielnie ocenić, czy dane zachowanie jest normą, etapem rozwojowym czy też wynika z sytuacji w domu, powinniśmy nie wahać się prosić o wsparcie. Terapeuta nie tylko postawi diagnozę, ale też zaleci ćwiczenia do wykonywania w domu oraz w poradni. Mając potwierdzenie zaburzenia SI u dziecka szkolnego, musimy poinformować o tym fakcie nauczycieli i wychowawców. Współpraca poradni, nauczycieli i rodziców daje dziecku szansę na złagodzenie objawów i niweluje stres.
W rozważaniu na temat tego, jak rozpoznać zaburzenia integracji sensorycznej u dziecka, możemy porozmawiać z rodzicami, którzy mieli podobne problemy. Wymiana doświadczeń i wzajemne wsparcie są niezwykle cenne i sprawiają, że nie czujemy się odosobnieni w takiej sytuacji.
Nadwrażliwe dziecko lub maluch z upośledzoną wrażliwością zasługuje na troskę opiekunów. Bagatelizowanie zaburzeń, czy karanie za pewne zachowania nigdy nie przynoszą dobrych skutków, ale pogłębiają frustrację, wywołują poczucie odrzucenia i nasilenie lęków. W efekcie mogą pojawić się trudności z uspołecznianiem, przyswajaniem wiedzy lub z agresją.